Porto Alegre (Farroupilha)

De dag begint om eerst te bellen met mijn moeder, ze is jarig.

Overdag hebben we een rustige dag. We worden door een ouderling s'ochtends opgehaald om het centrum van Porto te verkennen. Eerst bezoeken we een marktje, hier worden een aantal souverniers gekocht. We lopen een beetje rond, bezoeken een bank, en daarna is het spontane plan om met een boot de rivier over te steken.
Daar naar toe gereden, blijkt de boot net te vertrekken. Een uur later zouden we dan weer kunnen. Okee, late we dan eerst een kop koffie drinken. Weer in de auto. Een goed kop koffie gehad, en dan weer terug naar de boot. Blijkt dat we te ver van de boot weg zijn gegaan om te lang koffie hebben gedronken om de boot te kunnen halen....
Planning is best lastig voor een Braziliaan.

We besluiten om naar een grote shopping center te gaan. Hier wordt door Mieke een nieuwe handbagage koffer gekocht.

De waarde van Jan Ties blijkt nu weer. Eerst wordt er over de prijs onderhandeld; gaat toch weer 5 % vanaf. Dit was niet de eerste keer dat er van de prijs iets afgehaald werd. We merken dat Jan Ties dan op zijn allerbest is. Dit alles onder het motto van een Brazilaanse gezegde:
"als een kind niet huilt, krijgt hij ook niets te drinken" . Jan Ties moet vaak en veel huilen...

Na de bekende maaltijd met veel vlees gaan we op tijd naar huis. Kunnen we nog even rusten, om dan om vier uur te vertrekken Naar Farroupilha voor de instituering.
Het is een kerk waar ik al een paar keer ben geweest. Ik wordt verrast door wat ik zie. Was het een paar jaar geleden nog maar alleen een kerkzaal, nu staat er boven op de kerkzaal een verdieping met zalen en een pastors woning. En daar boven op is men druk bezig om een kerkzaal met uitstraling van een kerk te bouwen. Ziet er goed en mooi uit.

Vele bekenden zijn aanwezig. De begroetingen zijn hartelijk. Eén begroeting in het bijzonder en dat was het weerzien van Osias en Silvana. We zullen hen de volgende dag nog uitgebreid spreken.

De dienst wordt geleid door Daniel Alves. De start van de avond is om 19:00 uur. Althans dat was de bedoeling. Het werd uit eindelijk over half acht. Maar niemand die onrustig wordt. Ik vind het bijzonder om dit te zien en mee te maken.
Er is een afwisselende dienst samengesteld met samensang, bijbellezen, koor optreden. Het is een feestelijke dienst. Er worden vier ouderlingen en vier diakenen bevestigd.
Na de dienst zijn er de nodige toespraken. Tijdens deze toespraken worden door gemeente leden drinken en eten uitgedeeld. Salade, brood, taartje, hartige hapjes. Het was goed verzorgd.

Als laatste spreker mag ik vanuit Nederland iets zeggen. Ik heb tijdens deze rondreis dit al vaker gedaan. En eigenlijk met de nodige variatie de kern steeds hetzelfde gehouden. Aan het eind van mijn kort toespraak laat ik een video zien die gemaakt is op de school waar Johanna werkzaam is. Dit is een video met een Braziliaanse lied die door Nederlands kinderen gezongen wordt. Dit blijkt erg leuk te zijn. Laat het meestal twee keer zien, waar bij de tweede keer gevraagd wordt om mee te gaan zingen. Dit is erg mooi.

Inmiddels is het al laat geworden, en we hebben nog twee uur te gaan om thuis te komen. Rond half twee zijn we thuis.
Ook dit was weer een fantastische dag.